بهترین نژاد های کبوتر در جهان
بهترین نژاد های کبوتر در جهان
نژادهای پرورشی یا فانتزی کبوتر
در طی ۲۰۰۰ سال گذشته پرورش کبوتر برای تولید نژادهای پرورشی و فانتزی با داشتن بیش از ۳۰۰ نژاد شناخته شده به یک هنر تبدیل شده است. گروه بندی نژاد های کبوتر تفننی پیچیده است اما تقریباً در ۸ عنوان جداگانه قابل تعریف است.
۱- کبوترهای سودمند (Utility Pigeons)
این نژادها نژادهایی هستند که در اصل برای گوشت پرورش داده می شدند. وزن زیاد این کبوتران با حدود ۶۰۰ تا ۸۰۰ گرم و داشتن سینه عمیق و فراخ، قدرت باروری و بنیه خوب از مشخصات کبوتران گوشتی می باشد . در حالیکه در اروپا و آسیا انتخاب بیشتر بر اساس رنگ و فرم صورت میگیرد در آمریکا کبوترها در جهت تولید گوشت پرورش داده میشوند. کشورهای اروپایی انواع کبوترهای گوشتی را از آمریکا وارد کرده و بر روی آنها کار کردهاند. از جمله این نوع نژاد های کبوتر می توان به کبوترهای French Mondain (مونداین فرانسوی) و King (شاهی) اشاره کرد.
۲- معلق زنهای در حال پرواز و بلند پروازها (Flying Tumblers and Highfliers)
این گروه از کبوترهای فانتزی شامل پرندگانی هستند که برای اهداف نمایشی پرورش می یابند اما به دلیل توانایی های آکروباتیک می توان از آنها در مسابقات پرواز نیز استفاده کرد. از این گروه از کبوتران می توان به Tumbler (کبوتر معلق زن)، Tippler (کبوتر میگسار) و Roller اشاره کرد.
۳- کبوترهای صوتی و پر آسیایی (Asian Feather and Voice Pigeons)
این گروه برای پرآرایی گسترده و صدای خنده یا شیپوری شان پرورش داده می شوند. از این گروه Fantail (کبوتر چتری)، Trumpeter (کبوتر بخارا یا جارچی) و Jacobin (کبوتر یعقوبی) معروف است.
۴- کبوترهای خانگی یا هومر (Homer Pigeons or Homing Pigeons)
این نژاد از نژاد های کبوتر همانطور که از نامشان پیداست به دلیل توانایی هایشان در به خانه برگشتن شان پرورش یافته اند اما همچنین شامل پرندگان مسابقه ای است که برای نمایش دادن پرورش یافته اند. این گروه شامل English Carrier (کبوتر نامه بر)، Dragoon (کبوتر جنگی) و German Beauty Homer (کبوتر خانگی زینتی آلمانی) است.
۵- معلق زن های نمایشی (Exhibition Tumblers)
برخی از اعضای این گروه در اصل به دلیل توانایی های آکروباتیک پرورش داده شده اند اما تا حدی نژادهای مختلف آنها باهم پیوند خورده و اصلاح نژادی شده اند که اکنون جزو پرندگان نمایشی قلمداد می شوند. این گروه شامل Nun (کبوتر راهبه)، English Short Faced Tumbler (معلق زنهای صورت کوتاه انگلیسی) و Magpie (کبوتر جاره) می باشند.
۶- کبوترهای رنگی (Colour Pigeons)
این گروه متشکل از انواع مختلف کبوتر فانتزی است که به طور خاص برای رنگ و نشان خود پرورش داده شده است. این گروه شامل Archangel (کبوتر فرشته)، Swallow (فاخته) و Danish Suabian (سوآبیان دانمارکی) است.
۷- کبوتران دمنده و کراپرزها (Pouters and Croppers)
این گروه از کبوترهای فانتزی صرفاً به دلیل توانایی شان در بادکردن چینه دان خود با هوا پرورش داده می شوند. این گروه شامل English Pouter (دمنده های انگلیسی)، Norwich Cropper (کراپرز نورویچ) و Pigmy Pouter (دمنده قد کوتاه) است.
۸- چین دارها و جغدها (Frills and Owls)
این گروه به دلیل منقارهای کوتاه و پرهای فوق العاده قفسه سینه شان پرورش داده شده اند. این گروه شامل Old German Owl (جغد آلمانی باستانی)، riental Frill (کبوتر چین دار شرقی) و Aachen Lacquer Shield Owl (جغد غلاف لاکی آچن) است.
پرورش کبوترهای فانتزی یک سرگرمی بین المللی است و کبوتربازها در نمایش های محلی، ملی و بین المللی گرد هم می آیند تا به خاطر جایزه باهم رقابت کنند. نمایش ملی کبوتران آلمان که یکی از بزرگترین نمایش های ملی کبوتران است هر ساله در نورنبرگ برگزار می شود و بیش از ۳۳۵۰۰ نفر در این رویداد شرکت می کند. این نشان دهنده محبوبیت کبوترها می باشد. در نمایش سالانه که توسط انجمن مسابقه سلطنتی کبوتران در بِلَکپول برگزار می شود، سالانه بیش از ۲۵۰۰۰ نفر شرکت می کنند و کلیه سودهای حاصل از این رویداد به امور خیریه اهدا می شود.
معرفی ۴ نوع رایج از نژاد های کبوتر
به غیر از کبوتر چاهی وحشی که تعداد کمی از آنها باقی مانده است و کبوتر فرال فقط ۴ نوع دیگر از خانواده کبوتران وجود دارد که معمولاً در انگلستان یافت می شود یعنی کبوتر جنگلی (Columba palumbus)، کبوتر یقه دار یا کبوتر گردن حلقه ای (Streptopelia decaocto)، قمری معمولی (Streptopelia turtur) و کبوترهای سهام (Columba oenas) که در این قسمت به توصیف مختصر آنها می پردازیم.
۱- کبوتر جنگلی (Wood pigeon)
برخلاف کبوتر فرال، کبوتر جنگلی عمدتاً در مناطق روستایی یافت می شود اما در ۳۰ سال گذشته این نژاد های کبوتر در نتیجه افزایش آزار و شکنجه در زیستگاه طبیعی خود به زیستگاه های شهری روی آورده اند.
کبوتر جنگلی با طول ۳۸ تا ۴۳ سانتی متر و وزن ۴۸۰ تا ۵۵۰ گرم جزو بزرگترین کبوتران محسوب می شود. این پرنده را می توان با یک نوار سفید شکسته مشخص در پشت گردن و پشت گردن آن و خط های سفید بال تشخیص داد. غیر از این ویژگی ها، این پرنده در اصل خاکستری آسمانی با سینه ای صورتی رنگ است. جوجه های این پرندگان تقریباً تا ۶ ماهگی هیچ علامت گذاری بر روی گردن ندارندولی بعد از ۶ ماهگی دارای لکه های سفید کوچکی در هر دو طرف گردنشان می باشند که پس از آن تقریباً در سن ۸ تا ۹ ماهگی به خط ها یا نوارهای کاملاً تشکیل شده تبدیل می شوند. پرندگان نوجوان را نیز می توان با منقاری به رنگ خاکستری تیره از کبوتران بالغ تشخیص داد چرا که کبوتران بالغ دارای منقار زرد یا نارنجی با یک نوک سفید هستند. به نظر می رسد منقار کبوتران نوجوان نسبت به بزرگسالان به طرز نامتناسبی نسبتاً بزرگ باشد.
کبوتر جنگلی بین ژوئن و نوامبر تولید مثل می کند اما بسته به شرایط آب و هوایی و منابع غذایی می تواند در اوایل سال نیز تولید مثل کند. کبوترهای جنگلی در درختان و بوته ها تولید مثل می کنند اگرچه خدمات مشاوره کنترل کبوتر (PiCAS International) چندین مورد پرورش پرنده در ساختمان ها را نیز در سال های اخیر را تأیید کرده است.
مناطق جنگلی در هنگام تولید مثل انتخاب طبیعی کبوترهای جنگلی است اما در حال حاضر به دلیل آزار و اذیت و حذف زیستگاه ها در مناطق روستایی، معمولاً پرندگان در درختان موجود در باغ ها و پارک ها اقدامبه تولید مثل و جفت گیری می کنند. آنها دو عدد تخم سفید گذاشته که جوجه ها در طی ۱۷ تا ۱۹ روز از تخم بیرون می آیند.جوجه ها در طول ۳۳ یا ۳۷ روز پردار مکی شوند اما در برخی شرایط می توانند خیلی زودتر پردار شده یا مدت طولانی تری در لانه بمانند.
کبوترهای جنگلی از چندین منبع غذایی از جمله سبزیجات، چمن کوتاه (به خصوص چمن های آرایشی)، شاخه های جوان، نهال ها و غلات کشت شده تغذیه خواهند کرد. توانایی پرنده در تغذیه از چندین منبع غذایی و سازگار شدن با زیستگاه های مختلف تقریباً دلیل بسیار موفق بودن این نوع نژاد های کبوتر است. کبوتر جنگلی یک پرنده ای است که به صورت گروهی و گله ای زندگی می کند است و در گله های عظیمی که هزاران پرنده در مناطق روستایی وجود دارد ، به ویژه در اواسط زمستان هنگام تغذیه از محصولات کشاورزی دیده می شود.
۲- کبوتر یقه ای یا کبوتر گردن حلقه دار (Collared dove or ring-necked dove)
کبوتر یقه ای به طول ۳۱ تا ۳۳ سانتی متر و وزن ۱۵۰ تا ۲۲۰ گرم یک پرنده کوچک است، کوچکتر از کبوتر فرال. این نژاد های کبوتر یک رنگ خاکستری مایل به صورتی دارند به استثنای یک نوار باریک مشکی که در پشت گردن دارد و نوک بال تیره در پرهای اصلی پرواز. منقار در پرندگان بالغ آنها سیاه، عنبیه نارنجی برجسته و مردمک سیاه می باشد. وقتی از فاصله دور این پرنده را مشاهده می کنید ممکن است کل چشم سیاه به نظر برسد. جوجه های این پرندگان یقه سیاه گردنی را در ۴ تا ۶ ماهگی درمی آورند و دارای منقاری مایل به قهوه ای هستند که به نظر می رسد نسبت به بزرگسالان به طور نامتناسبی بزرگ باشد.
کبوترهای یقه ای تقریباً به طور انحصاری در درختان یا بوته ها تولید مثل و جفت گیری می کنند و یک لانه از شاخه های کوچک می سازند. تولید مثل بین فوریه، مارس و اکتبر انجام می شود اما پرندگان بسته به شرایط آب و هوایی و منابع غذایی می توانند زودتر یا دیرتر این کار را انجام دهند.
لانه های این کبوترها در نزدیکی محل سکونت انسان به طور معمول در باغ ها و پارک های مسکونی یافت می شود جایی که در آن مواد غذایی به وفور یافت می شود. پرندگان دو عدد تخم سفید می گذارند که در طی ۱۵ تا ۱۸ هچ شده و جوجه ها ۱۷ تا ۲۲ روز پس از بیرون آمدن از تخم پردار می شوند.
کبوترهای یقه ای یک پرنده دانه خوار است و اغلب در اطراف تأسیسات صنعتی مانند آسیاب های دانه ای و در اطراف مزارع در حال تغذیه از مواد غذایی پیدا می شوند. این پرندگان را می توان در مناطق روستایی و گاه گاهی در مکانهای شهر و مرکز شهر یافت اما اغلب در مناطق شهری و نیمه روستایی یافت می شوند.
۳- کبوتر استوک یا کبوتر سهام (Stock dove)
کبوتر استوک پرنده ای است که از نظر اندازه و ظاهر شبیه کبوتر چاهی یا سنگی و کبوتر فرال است. این شباهت ها شناسایی را دشوار می کند و بیشتر کبوترهای استوک موجود به اشتباه به عنوان کبوتر چاهی یا کبوتر فرال شناخته می شوند. طول این نوع نژاد های کبوتر بین ۳۲ تا ۳۴ سانتی متر و وزن آن به طور متوسط ۲۹۰ تا ۳۳۰ گرم می باشد که تقریباً مشابه کبوتر چاهی و کبوتر فرال است. سر و منقار پرنده شبیه کبوتر جنگلی است اگرچه کوچکتر می باشد. آنها دارای منقاری زرد یا نارنجی و سر کمی گنبدی می باشتد. بدن پرنده نسخه فشرده تری از کبوتر چاهی و کبوتر فرال با علامت های نسبتاً کمتر مشخص شده می باشد. این پرندگان دارای دو میله بال کوچک هستند که هنگام جمع شدن بال به سختی قابل مشاهده است و گردن آنها از گردن کبوتر چاهی و کبوتر وحشی رنگ آمیزی روشن تری دارد.
پشت کبوتر استوک یک رنگ خاکستری یکنواخت است در حالی که پشت یک کبوتر چاهی و کبوتر وحشی سفید است اما دیدن این ویژگی به جز هنگامی که پرنده در پرواز است دشوار است.
کبوتر استوک بین ماه های مارس، سپتامبر و اکتبر روی برآمدگی های صخره ای یا تخته سنگ ها و گاهی حفره های ایجاد شده در درختان هنگام ریزش شاخه ها در زمان وزش باد تولید مثل می کند. پرنده ۲ تخم سفید می گذارد که در طی ۱۷ تا ۱۹ روز هچ شده و جوجه ها پس از تقریباً ۳۰ روز بعد از تخم درآمدن پر درمی آورند. منابع غذایی شامل بذر، برگ، جوانه، گل و سبزیجات است ، اما همانند کبوتر جنگلی، این کبوترها نیز در زمان کشت محصول دور و بر محصولات دیده می شوند.
کبوتر استاک یک پرنده خجالتی و منزوی است و به طور معمول در مناطق روستایی و عمدتاً زمین های کشاورزی، زمین های زراعی و مناطق پارک باز با درختان بزرگ برگریز دیده می شود. این پرنده به ندرت در مناطق شهری یافت می شود. اگرچه کبوتر استوک در همان زیستگاه کبوتر جنگلی زندگی می کند اما به ندرت در گله های بزرگ یافت می شود، آنها بیشتر به صورت جفت دیده می شوند تا تعداد زیاد. همانند کبوتر جنگلی، کبوتر استوک نیز به دلیل اینکه زیستگاه طبیعی اش در زمین های کشاورزی می باشد اغلب به طور غیرقانونی و عمدتاً به خاطر تفریح اما به نام کنترل مورد اصابت گلوله های زیادی قرار می گیرد.
۴- قمری معمولی (Turtle dove)
قمری معمولی نادرترین عضو خانواده کبوتران و یک پرنده مهاجر است. روش های مدرن کشاورزی در موفقیت تولیدمثل قمری معمولی تأثیر داشته است و در نتیجه از بین بردن پرچین های طبیعی، تعداد مکان های لانه سازی آنها کاهش قابل توجهی داشته است. همچنین کشتار غیرقانونی پرندگان مهاجر در جنوب اروپا همچنین تأثیر مخربی بر تعداد آنها داشته است.
همچنین قمری معمولی کوچکترین عضو خانواده کبوتران است که طول آن ۲۶ تا ۲۸ سانتی متر و وزن آن ۱۳۰ تا ۱۸۰ گرم است. این نوع از نژاد های کبوتر در طرح کلی شباهت زیادی به کبوتر یقه ای دارد اما با نشان های مشخص نارنجی، قهوه ای و مشکی بال با سر و سینه مایل به صورتی سفید گونه. در هر طرف گردن، یک وصله سیاه و سفید کوچک مسدود شده وجود دارد و پشت آن به رنگ خاکستری مایل به قهوه ای است. پرهای دم مشکی با نوک سفید است. لبه های های چشم یک رنگ قرمز مشخص با عنبیه نارنجی و مردمک سیاه دارد. چشم نوجوانان رنگ مات تری دارد و به نظر می رسد قهوه ای مات و فاقد وصله گردن بزرگسالان می باشند. منقار نوجوان نیز در مقایسه با بزرگسالان به نظر می رسد به طور نامتناسبی بزرگ باشد.
قمری معمولی در مناطق روستایی یا نیمه روستایی تولید مثل می کند و بندرت در مناطق سکونت انسان دیده می شود. این نوع نژاد کبوتر یک پرنده فوق العاده خجالتی است اگرچه گاهی اوقات در یک باغ نیمه روستایی نیز لانه می کند و از سفره های پرندگان تغذیه می کند. این پرندگان بین ماه های مه و آگوست تولید مثل می کند و پس از پر آوردن جوجه ها به خانه زمستانی خود بازمی گردد. لانه این کبوتران از شاخه های کوچک درست شده و بعد از جفت گیری، ۱ یا ۲ تخم سفید می گذارد. جوجه ها بین ۱۵ تا ۱۸ روز از تخم بیرون می آیند و جوانها بعد از ۱۶ تا ۲۱ روز بعد از تخم درآمدن پر در می آورند. منابع اصلی غذایی شامل محصولات غلات، علفهای هرز که به بذر تبدیل شده اند، جوانه و برگ است.
آینده قمری معمولی با کاهش زیستگاه های تولید مثل و افزایش زیاد تیراندازی و تورهای غیرقانونی در مناطق مدیترانه ای به نظر مثبت نمی رسد. کاهش زیاد تعداد آنها نشان می دهد که تا زمانی که پرنده بهتر محافظت نشود، ممکن است به یک بازدید کننده نادر تبدیل شده و در نهایت به طور کلی از بین برود.
کبوتر فرال چه آینده ای دارد؟
از همان اوایل تاریخ کبوتر در کنار انسان زندگی می کند و توسط انسان برای غذا ، ورزش و به عنوان یک پیام رسان مورد سو استفاده قرار می گیرد. کبوتر فرال اکنون یکی از موفق ترین و با استعدادترین گونه های پرندگان کره زمین است و تقریباً در همه نقاط کره زمین به استثنای بیابان صحرا و دو قطب یافت می شود. این پرنده برای زنده ماندن در شرایط آب و هوایی شدید و در دمای ۵۰- تا ۵۰+ درجه سازگار شده است. کبوتر یکی از باهوش ترین گونه های کره زمین است و قادر به انجام وظایفی است که پیش از این تصور می شد انجام این کارها تنها از عهده انسان و نخستی ها بر می آید. کبوتر قادر است تصویر خود را در آینه و حتی تمام ۲۶ حرف الفبا را تشخیص دهد و انسان هزاران سال از این هوش و این توانایی ها استفاده کرده است.
کبوتر در تمام مدت با وفاداری و اغلب قهرمانانه به انسان خدمت کرده است. با این وجود، انواع نژاد های کبوتر در قرن بیست و یکم برای منافع تجاری، اغلب به طور غیرقانونی بدون فکر کردن در مورد دین انسان به آنها توسط میلیون ها نفر ذبح می شوند. در ۵۰ سال گذشته کبوتر توسط انسان مورد آزار و اذیت قرار گرفته تا جایی که تقریباً برخی از گونه ها به طور کلی منقرض شده اند. بر خلاف کبوتر وحشی امریکای شمالی (passenger pigeon) که در اوایل قرن ۲۰ در آمریکای شمالی به دلیل شکار بیش از حد نابود شد، کبوتر فرال به پرورش خود ادامه می دهد. سالانه میلیون ها کبوتر شهری توسط صنعت کنترل آفات برای منافع تجاری کشته می شوند و با این وجود این پرنده همچنان به عنوان یک مشکل فزاینده در شهرهای جهان درک می شود، چرا؟ اساساً به این دلیل که کشتن کبوترها به عنوان یک روش کنترل در واقع اندازه گله کبوتر را افزایش می دهد. علاوه بر این پرنده هیچ مشکلی از نظر تأمین غذا ندارد.
کبوترها در تمام طول سال و با توجه به میزان غذایی که در دسترس آنها است، تولید مثل می کنند. اگر غذا به راحتی در دسترس باشد و با فرض وجود فرصت های مناسب جفت گیری و پرورش، کبوترهای فرال بین ۴ تا ۸ بار در سال تولید مثل می کند و هر بار دو جوجه به دنیا می آید. کبوتر نوجوان می تواند در اولین سال زندگی خود تولید مثل کند. ریاضیات ساده تأیید می کند که تا زمانی که غذای موجود به شدت کنترل نشود، کبوترها به سرعت از کنترل خارج می شوند و در نتیجه جمعیت آنها در مناطق مسکونی انسان رو به فزونی می گذارد.
پس چرا ما همچنان کبوترها را به عنوان روش کنترل می کشیم و نمی توانیم با مسئله غذای موجود کنار بیاییم؟ نه تنها به این دلیل که صنعت کنترل آفات به درآمد سالانه عظیم حاصل از کشتن کبوترها وابسته است بلکه به این دلیل که شوراها و سایر ارگان ها گزینه های جمع آوری سریع آنها را برای کنترل انتخاب می کنند یا مسئله را نادیده می گیرند به جای اینکه با اجرای سیستم های کنترل پایدار با منبع مشکل برخورد کنند. بنابراین باید نتیجه گرفت که مشکلات کبوتر در واقع مشکلات مردم است و به همین ترتیب باید با آنها برخورد شود.
اگرچه ممکن است به نظر برسد که راه حل مسئله یعنی توقف کشتار کبوتر به عنوان یک روش کنترل و کاهش غذای موجود نسبتاً ساده است ولی واقعیت خیلی دور از ذهن نیست. صنعت مبارزه با آفات، حجم وسیعی از تبلیغات را نشان می دهد که نشان می دهد انواع نژاد های کبوتر ناقل بیماری و تهدید قابل توجهی برای سلامتی انسان هستند. اکثریت این اطلاعات نادرست و در واقع هیچ پایه و اساسی ندارند یا بسیار اغراق آمیز هستند اما تأثیر مطلوبی دارد و مردم به سرعت متقاعد می شوند که کبوترها خطری واقعی برای سلامتی آنها می باشند. در حالی که آنها در واقع خطر کمی دارند یا اصلاً خطری ندارند.
سالانه میلیاردها پوند برای عملیات کشتار کبوترها در سراسر جهان هزینه می شود و با این وجود جمعیت کبوترها همچنان در حال افزایش است. قطعاً منافع صنعت کنترل آفات این نیست که ارائه خدمات را متوقف کند. علاوه بر این، تغذیه روزانه عمدی و مداوم جمعیت کبوتر با مقادیر زیادی از ترکیبات غذایی با تشویق بیشتر کبوترها به تولید مثل، این مشکل را ایجاد می کند. صنعت کنترل آفات از کشتن امتناع نمی ورزد زیرا بخش بزرگی از سود سالانه خود را از این منبع بدست می آورد و کسانی که کبوتران را تغذیه می کنند از ترس کشته شدن کبوترها در نتیجه از این کار خودداری می کنند.
حتی اگر انسان در قرن بیست و یکم دیگر نیازی به کبوتر نداشته باشد به وضوح هنوز هم این پرنده بسیار دوست داشتنی و بدسرپرست در نزد انسان دارای جایگاه می باشد. ما نمی توانیم جمعیت پرندگان فرال را فقط به دلیل ناخوشایند بودن آنها از بین ببریم ،به ویژه هنگامی که منبع مشکل انسان باشند. با ظهور اینترنت و دسترسی گسترده تر به اطلاعات، ما می آموزیم که چگونه و چرا مشکلاتی مانند مشکلات مرتبط با کبوتر فرال وجود دارد و چگونه می توانیم بهتر با آنها کنار بیاییم. ما همچنین می دانیم که می توان جمعیت کبوترها را به روشی انسانی و مؤثر کنترل کرد و ادامه استفاده از کنترل های تجاری مانند سرقت نه تنها از نظر اخلاقی غلط است و غالباً غیرقانونی است) بلکه نتیجه مثبتی نیز ندارد. آینده ممکن است برای کبوتر پر از امید نباشد اما این پرنده بیش از ۱۰ هزار سال در ارتباط نزدیک با انسان زنده مانده است و احتمالاً در آینده نیز به خوبی پیش خواهد رفت.
انواع نژاد کبوتر در ایران
از مهمترین نژادهای کبوتر در ایران کبوترهای آذربایجان هستند. کبوترهای آذربایجان عمومأ «پر پا» بوده و اکثراً دارای کاکل هستند. به نظر میرسد علت پر پا شدن کبوترهای آذربایجان که گاهأ طول پر پاها از سه سانتیمتر شروع تا ده و پانزده سانتیمتر نیز میرسد. عکسالعمل دفاعی بدن حیوان بوده که در طول هزاران سال برای حفظ پای حیوان از سرمای چهل درجه زیر صفر آذربایجان به وجود آمده و رشد کرده است.
نژادهای کبوتر در تبریز
تبریز حدود پانزده نوع و گونه کبوتر دارد که بسیار زیبا و شکیل هستند و با سلیقهای که مردم آن دیار دارند هنگام مشاهده حیوان پرهای پای آنها که در بعضی گونهها به پانزده سانت میرسد، به تمیزی پرهای بالشان بوده و درنتیجه بسیار قشنگ و زیبا دیده میشود.
کبوتر ابلغ
پشت این کبوتر رنگی و دو پر کنار دم و چونه رنگی و بقیه اندام سفید، دارای کاکلی کامل و پر پاهای ده الی پانزده سانتی، یکی از مرغوبترین نژادهای تبریز است. با رنگهای متنوع، به روایتی هفترنگ که در همه آنها رنگ سفید ثابت است، مانند ابلق قرمز، زرد، فیلی، سیاه و… . این کبوتر یکی از نژادهای کبوتر در تبریز است.
کبوتر دم دار
اندام و کاکل و پر پائی مثل ابلق بوده ولی رنگآمیزیشان فرق میکند. رنگ وخال دمدار شامل بدن سفید، دم و پشت گردن رنگی و در رنگهای متنوع، مثل دمسیاه، دم قرمز، زرد و فیلی.
کبوتر قرمزی
مشخصات فیزیکی اندام مثل ابلغ ودمدار ولی تمام بدن حیوان قرمز یکدست است.
کبوتر زردی
این نمونه مانند کبوتر قرمزی است با این تفاوت که تمام بدن آن به صورت یکدست زرد است.
کبوتر سیاه
مثل ردیف بالا، با رنگ سیاه پرکلاغی یکدست، با چشمانی سفید و زیبا.
کبوتر ریحانی
این خال نیز مشخصات فیزیکی و اندام ردیفهای بالا را دارد با رنگ آمیزی تمام بدن رنگی با پشتسفید، در رنگهای قرمز و زرد و سرکهای و غیره. این کبوتر نیز از نژادهای کبوتر در تبریز است.
کبوتر گوچک (زیبا)
رنگآمیزی سفید و سیاه و یا سفید بارنگهای دیگر که توصیفپذیر نیست. ازنظر فیزیکی مثل ردیف یک میباشد.
کبوتر لوتی
سفید یکدست و کامل با پر پای کوتاه و بدون کاکل. این نوع بیشتر پرشی بوده و در مسابقات مسافتی، مورداستفاده قرار میگیرند.
کبوتر پار پاری
این نژاد دارای رنگ سفید با پر پای بلند و بدون کاکل است.
کبوتر قره کوینک (سیهجامه)
تمام بدن این گونه، سیاه بوده و پشتش سفید است میشود گفت سیاه و سفید ریحانی است
نژادهای کبوتر در اردبیل
کبوترهای اردبیل درگذشته حدود چهل پنجاه سال پیش انواع زیادتری داشت که متأسفانه چند مورد آن از بین رفته که شامل موارد زیر هستند:
کبوتر چیل
دم و پرهای حیوان سبز خوشرنگ. کله و گردن مخلوطی از سبز وسفید و پشتش سفید، با کاکلی کامل و پر پای حدود سه سانتی. ضمن اینکه خیلی خوش استیل و خوشرنگ بودند، خیلی زیبا میپریدند و بازیهای قشنگی داشتند.
کبوتر دم دار
بدن سفید با کاکل کامل و دم رنگی مثل قرمز و سیاه و زرد گاهأ سیاه پا پرهای خیلی کوتاه یکی دو سانتی.
کبوتر فیلی قرمزی و ساری
تمام بدن رنگی قرمز و یا زرد با کاکل کامل و پاپرهای یکی دو سانتی.
کبوتر سفید
تمام سفید با کاکل و پر پای کوتاه و گونههایی که در حال حاضر موجودند.
کبوتر پری قرمزی
پری قرمزی یا «قرمزی نشان» مشخصات این کبوتر که از سمپاتی و محبوبیتی خاص برخورداراست شامل، پرهای تمامأ قرمز، دم قرمز، زیر چانه قرمز (با زنگولههای تا زیر شکم) که قرمزی آن قهوهای مایل به قرمز بسیار خوشرنگ و موهای مخملی با کاکل کامل و پر پای سه الی پنج سانتی. بهترین گونه و خال شهر اردبیل بوده و است.
کبوتر پری ساری
پری ساری «یا ساری نشان» مثل مشخصات بالا است، فقط به جای رنگ قرمز، رنگ زرد است.
کبوتر گوی باش گوی قولوروح
بی کاکل و بدون پر پا، انگار فقط کله و تا دمش را تا یک مقطعی، توی رنگ آبی فروکرده و درآوردهاند. بقیه بدن سفید هر چه مهر و تمیزتر باشد باارزشتر میباشد. برای مسافت طولانی نیز ایده آل است.
نژادهای کبوتر در همدان و کرمانشاه
در ادامه به معرفی برخی نژادهای کبوتر همدان میپردازیم:
کبوتر طوقی
یکی از گونههای مشهور و بسیار زیبای ایرانی است. تمام بدن این حیوان، سفید بوده و دور گردنش کلاف رنگی، مثل قرمز و زرد و سیاه و هفترنگ دارند که مانند کارهای قهرمان که طوق گلی گردنشان میاندازند، طوق رنگی به گردن داشته و به خاطر آن «طوقی» نامیده شده.
از دیگر نژادهای کبوتر در کرمانشاه و همدان می توان به موارد زیر اشاره کرد.
- کبوتر زاغ دمسفید: تمام بدن سیاه دمسفید با کاکل و بدون کاکل.
- کبوتر سرخ و زرد دمسفید: با مشخصات مشابه ردیف بالا.
- کبوتر سینه سیاه: کله و پشتسفید سینه و دم سیاه.
نژادهای کبوتر در قزوین
نژادهای کبوتر در شهر قزوین به شرح زیر هستند.
- کبوتر سینه دمسیاه: پشت و پرها سفید کله و بدن سیاه با کاکل و بدون کاکل.
- کبوتر پشت دار کاکلی: دو کت رنگی، قرمز و سیاه و زرد و فیلی و بقیه بدن سفید.
- کبوتر طوقی: مشخصات طوقی در قسمت کرمانشاه و همدان را دارد.
نژادهای کبوتر در شیراز
- کبوتر کاله: کله رنگی تا نزدیکی سینه و بقیه بدن سفید.
- کبوتر طوقی: مشخصات طوقی در قسمت کرمانشاه و همدان را دارد.
نژادهای کبوتر در اصفهان
- کبوتر کله داغدار: سفید با خالی مثل یک مارک سیاه در کله که بعضی «گونه» تا پشت حیوان ادامه دارد.
نژادهای کبوتر در مشهد
کبوترهای مشهد نیز بسیار متنوع و زیاد است. شامل: سفید دمسیاه و سفید دم قهوهای، سینه دم زرد کله سیاه، کله زرد، کله قهوهای.
منابع:https://eafworld.com
vasetpet.com